Bielsko–Biała jest dziś nie tylko ważnym ośrodkiem kulturalnym, administracyjnym i przemysłowym, ale również turystycznym. Nadal ważną rolę w miejscowej gospodarce odgrywa przemysł włókienniczy, który przed wiekami zapewniał miastom Bielsku oraz Białej pomyślny rozwój.

Bielsko–Biała powstało w 1951 roku z połączenia dwóch miast

Historia miasta jest dość skomplikowana. Bielsko–Biała w swej obecnej formie ma stosunkowo krótką historię. Miasto to powstało w 1951 roku z połączenia dwóch miast: Bielska, którego początki przypadają na XIII wiek oraz Białej, która rozwinęła się w XVIII stuleciu. Szczególnie interesująca jest historia Bielska, które zaczęło się rozwijać jako podgrodzie funkcjonujące już w XII wieku przy książęcym grodzie, którego ślady do dziś są widoczne na terenie Starego Bielska.

Już w połowie XIII wieku Bielsko mogła się pochwalić prawami miejskimi oraz przewagą ludności pochodzenia niemieckiego. To właśnie duży odsetek kolonistów niemieckich wyróżniał Bielsko od sąsiedniej Białej, w której dominowała ludność polska.

Bielsko własnością rodziny Sułkowskich

W swych dziejach Bielsko należało m. in. do książąt cieszyńskich, zaś w 1571 roku stało się „wolnym państwem stanowym”, należącym do Karola Promnitza. W 1752 roku, po częstych zmianach panów, Bielsko stało się własnością rodziny Sułkowskich. Pierwszy przedstawiciel tego rodu był zaś postacią dość ciekawą. Aleksander Sułkowski, nieślubny syn Augusta II, zamieszkał w bielskim zamku, w którym jego potomkowie panowali aż do 1945 roku.

O pomyślnym rozwoju Bielska jako miasta zadecydował rozwój przemysłu włókienniczego. Duże znaczenie w tym temacie miała założona w 1851 roku fabryka maszyn włókienniczych. To właśnie tu, w Bielsku, skonstruowano pierwszą na ziemiach polskich zgrzeblarkę, wkrótce też maszyny produkowane w Bielsku doceniono na całym świecie.

W 1723 roku król August III nadał Białej prawa miejskie

Inaczej wyglądała historia sąsiadującej z Bielskiem Białej. W XVI wieku Biała zaczęła rozwijać się jako przysiółek wsi Lipnik, zaś dzięki szybkiemu rozwojowi (głównie za sprawą sukiennictwa) już w XVII wieku zyskała charakter osady miejskiej. W 1723 roku król August III nadał Białej prawa miejskie. W przeciwieństwie do Bielska Biała od samego początku była ściśle związana z państwem polskim.

W okresie międzywojennym dzieląca Bielsko i Białą rzeka Biała nadal pełniła rolę granicy. Tym razem nie oddzielała już zaborów, lecz stała się granicą między województwem śląskim, w skład którego weszło Bielsko, a krakowskim, w którego granicach znalazła się Biała. Dopiero w 1951 roku postanowiono te dwa ściśle sąsiadujące ze sobą miasta powiatowe połączyć w jeden organizm miejski. I choć granica między nimi jest zatarta, nadal każde z tych dawnych miast ma swój własny, specyficzny klimat.